pycha

pycha I {{/stl_13}}{{stl_8}}rz. ż Ia, CMc. pysze, blm {{/stl_8}}{{stl_7}}'przesadnie dobra ocena siebie samego, wysokie mniemanie o sobie połączone z patrzeniem na innych z góry, z wyniosłością; duma, zarozumialstwo': {{/stl_7}}{{stl_10}}Pycha zwykle gubi człowieka. Unosić się pychą. Opętany pychą. Pycha kogoś rozpiera.{{/stl_10}}{{stl_18}}ZOB. {{/stl_18}}{{stl_10}}wbijać – wbić {{/stl_10}}{{stl_8}}{kogoś} {{/stl_8}}{{stl_7}}w dumę [ambicję, pychę]; wbijać się – wbić się w dumę [pychę]; zrzucić [wygnać] pychę z serca {{/stl_7}}{{stl_20}}

{{/stl_20}}\ {{stl_20}}

{{/stl_20}}pycha II {{/stl_13}}{{stl_8}}przym. ndm {{/stl_8}}{{stl_7}}'wyśmienity, pyszny': {{/stl_7}}{{stl_10}}Pycha serdelki. Pycha torcik. {{/stl_10}}{{stl_20}}

{{/stl_20}}\ {{stl_20}}

{{/stl_20}}pycha III {{/stl_13}}{{stl_8}}wykrz., pot. {{/stl_8}}{{stl_7}}'słowo używane w reakcji na widok lub skosztowanie czegoś smacznego, pysznego, wyśmienitego': {{/stl_7}}{{stl_10}}A: Przyniosłem ci twoje ulubione konfitury. B: Pycha! {{/stl_10}}